Afgelopen zondag mocht HC1 het opnemen tegen HVV GC1. Opvallend veel oranje op het veld, dus dan maar weer de shirts binnenste buiten keren, of buitenste binnen? Geen idee, kies zelf maar wat je wilt! In de tussentijd de jongens en meiden van HVV wijs gemaakt dat de shirts niet waren gewassen en dat het omdraaien noodzakelijk was. (niets is leuker dan gefronste wenkbrauwen en grote vraagtekens boven hoofdjes zien verschijnen)
De wedstrijd werd gefloten door twee zenuwachtige scheidsrechters die zich al voor aanvang verontschuldigden omdat ze af en toe “moeten fluiten” en geen “professionele scheidsrechters” zijn. Ach, dan mompel je een naam en zegt er achteraan dat in dat opzicht bijna iedereen wel een jeugdwedstrijd kan fluiten. En bovendien,… Je speelt zelf ook handbal en daar waar de coach is, is de kans op een risicowedstrijd zeer klein. Beide heren floten overigens (na uitleg hoe je hard moet blazen voor meer volume uit de fluit) best wel goed en er was ook een leuke interactie met de coach van de tegenpartij, dus qua fairplay ging dit helemaal prima!
En het team zat goed in zijn vel. Het was soms een beetje warrig, maar op dergelijke momenten waren ze fel genoeg om de bal te veroveren en er toch nog een doelpunt uit te halen.
Verdedigend was het iets minder effectief, maar duidelijk verhaal: meiden… Tja, dan ineens zie je veel minder erop af lopen en vastzetten.
Er is uiteraard nog genoeg om aan te werken en in het komende half jaar de boel op scherp zetten, want qua samenhang begint het steeds meer een degelijk team te worden. Nog even de puntjes op de “i” en verder gewoon doorgaan met oefenen op druk zetten.
Er zit potentie in de snelle tegenaanval zonder dat ze het weten, er moet nog getweaked worden aan het druk zetten en het doorspelen (timing) en qua individuele acties mag het duidelijk zijn dat er steeds meer opstaan en dit laten zien!
Zo win je dus met 11-17, bravo!
De coach