HC1: De afscheidswedstrijd die niet gespeeld werd

Tja, daar sta je dan als coach/trainer tijdelijk buiten dienst. Het voelt bijna als het einde van een lange carrière zonder een afscheidsfeestje. Precies op de dag dat we eigenlijk de afscheidswedstrijd zouden spelen met een 3-tal C-spelers die vervroegd over zouden gaan naar de Jongens B en eentje die wegens een verhuizing de overstap naar betaald voetbal zou maken bij Feyenoord… Ow nee, ze handballen daar ook. Zonder afscheid, zonder knuffel, zonder nog wat grappenmakerij en gelach. Anthony, Maxi, Thijmen, Shavano, jullie houden hem nog te goed!

De drie wedstrijden van het laatste deel veldseizoen waarvan we er eentje zouden winnen, een ander erg gelijk op zouden gaan en eentje waar we, als we goed in ons vel zouden zitten, nog wel eens een opmerkelijke prestatie hadden kunnen neerzetten.

Hoe dan ook, voor een groot deel eerstejaars C-team in de middenmoot eindigen op plek 5 is helemaal niet verkeerd.

Het is helaas allemaal iets anders gelopen dan verwacht, maar ondanks dat zijn de trainingen bij de HC1 nooit gestopt. Sinds de laatste training van donderdag 12 maart zijn we gewoon online verder gegaan!

Om je deelgenoot te maken van de online trainingen die gevolgd zijn:

Voldoende oefeningen dus om in een thuissituatie de puberale onhandigheid weer toe te laten nemen met gebroken vazen, omvallende bekers drinken op de vloerbedekking en meer van dat soort “mogen ze alsjeblieft weer snel naar buiten!” kwekende gedachten bij de ouders.

We staan dus niet stil en we zullen dan ook volgend seizoen gaan merken of we in de zaalhuur aanmerkelijk kunnen besparen middels dit soort online trainingen (mwoagh.. denk ut niet…)

Ook zullen we dan wel gaan merken of de online trainingen ECHT iets hebben betekend. Sowieso qua beeldvorming moeten sommige zaken toch wel aanspreken en een beter inzicht geven of het “Ow ja!” effect vergroten als we weer op het veld staan.

Ik mis mijn guppen…

Hierbij dan maar een digitale knuffel!

De coach t.b.d.