Afgelopen zaterdag mochten we weer handballen. Deze keer tegen DWS D3.
Een team waar we al tegen gespeeld en verslagen hadden met 14-17. Maar ja… dat was begin december 2017. Ondertussen had DWS ook tegen tegenstanders gespeeld waar wij van hadden verloren, maar waarvan zij hadden gewonnen.
Spannend dus…
We wisten nog van de vorige keer dat er twee meisjes meespeelde die goed waren en ook deze keer waren die erbij. Wat ons toen ook opviel was dat die twee heel veel zelf deden en daar lag onze kans.
Samenspel, elkaar helpen in de verdediging, goed vrijlopen, instarten zonder bal, passeren met de bal, ach ja de jullie weten het wel… We hebben het nogmaals verteld tegen de kids. En veel speelenergie tonen! Daar willen we nog wel eens steken laten vallen. Vooral als we vermoeid raken. (de spelers dan. Wij coaches worden niet echt moe. J).
Na de gebruikelijk warming up en ingooien van de keeper (thx Guido voor het keepen in de eerste helft, het ging weer uitstekend, en jij Anoek in de tweede helft met die mooie reddingen.) kon de wedstrijd beginnen.
We lieten de bal goed rond gaan en er werd goed vrijgelopen. Vooral vanaf de hoeken kwam veel druk. Heel goed. Het was dan ook voor ons geen verassing dat Roda de score opende. Maar ook DWS met die grote meiden vonden regelmatig het doel (ondanks het goede keepers werk van Guido). In het begin liep de score gelijk op.
Maar Roda-spelers zijn snel en fel. En je hebt er negen van. Negen kleine (sorry Romy en Anoek) felle handjes. Ze willen en kunnen allemaal scoren. Helpen elkaar goed in de verdediging. (wat heb jij goed verdedigd, Ilse) En blijven gaan. (Met zijn alle in de break out.) En langzaam maar zeker merken de kids dan samenspel sneller, leuker is dan alleen voor je eigen succes gaan. Handbal is een teamsport.
En dat zag je in de scores. Langzaam liep Roda uit. Door snelle breaks. (op het eind liep de tegenstander niet meer mee) Door goed vrijlopen, maar nog belangrijker GOED KIJKEN. (Altijd was er wel een vrije speler die kon scoren) Door altijd door blijven gaan. (het tempo is vrijwel de hele wedstrijd hoog geweest) En elkaar helpen. (waren ze voorbij hun verdediger stond er weer iemand anders voor hun neus.)
Iedereen van Roda kan scoren, vrijlopen, verdedigen. En samen maken ze een groot Monster met 9 handjes. Dan maakt het bijna niet uit of er grote kinderen bij de tegenstander spelen.
Ik zag River (naast de gebruikelijk doelpunten) mooie passjes geven, Anoek en Ilse waren (naast het scoren en verdedigen (dat handje van jou zat overal tussen Anoek)) heel goed in kijken naar teamgenoten. Shavano trok de verdediging open en scoorde. Kate gooide zich als een leeuwin voor aanvallers en scoorde ook met prachtige technische worpen. Sepp blijft ook als een beest doorgaan en pikte ook zijn puntje mee. Romy maakte haar tegenstander gek in de verdediging en ook zij nam doelpunten voor haar rekening. Jillia was zoals lekker fel in de verdediging (zo fel en enthousiast dat ze een gele kaart kreeg.) Guido onze keeper met de mooie reddingen en uitstekende break out ballen naar zijn teamgenoten speelde mee in de tweede helft en ook hij pakte zijn doelpunt mee. (helemaal zelf gemaakt. Van onderschepping tot doelpunt. Wauw)
Eindstand is 24-14 voor Roda-71.
Jullie trotse coaches
Meine en Danny