De yel “Wat gaan we doen als we slecht presteren?!” “STRAFTRAINING” deed het goed, we hadden duidelijk de grootste lol om de ouders aan de overkant te pesten. Niets is leuker dan geroezemoes veroorzaken aan de overkant. Soms breekt dat ook een beetje de spanning in het team, maar in dit geval toont het team nog een sinus met behoorlijke amplitude; de wiskundigen onder ons weten de vertaalslag wel te maken naar “het is nogal erg wisselvallig in de collectieve prestatie”.
En afgelopen zaterdag was daar weer een goed voorbeeld van. Helius heeft nu naast DC1 ook een HC1. Ook zij hebben hier een lichting knullen die het gat moeten dichten tot aan HS. Dus we zullen deze jongens nog de komende jaren vaak genoeg tegen gaan komen.
En dit is wel weer even wat anders dan tegen de Meeuwen, hier komt het neer op echt op de juiste plek druk zetten en weten wat je doet. Maar ook weten of kijken wat de ander doet.
Voorlopig moeten we deze wedstrijd maar even slikken met 17-13 verlies. En in de eindbespreking werd het ook duidelijk verteld; we moeten meer gaan kijken naar elkaar en niet iedereen het “truckje” uitvoeren wat is bijgebleven van de trainingen. Op die manier ga je heel snel zien dat je de gretige ploegen niet meer gaat bijbenen.
Iets minder eigenzinnige acties die stranden in de verdediging of hoog over, maar meer afspraken nakomen en opnieuw opzetten als het niet lukt. Dat zijn de basis ingrediënten voor het betere teamspel.
Op naar de volgende wedstrijd en laat maar zien wat jullie echt kunnen!
De Coach