Van tevoren was het al gezegd. De wedstrijd op het kunstgrasveld mag je vergeten als je tegen Hellas gaat spelen. Want in de zaal kunnen ze hun spel volledig gaan spelen. Ver vooruit verdedigend waardoor het spel van druk zetten al vrij ernstig bemoeilijkt werd. Sterker nog, het is niet één keer ingezet.
Gelukkig (en ik hoop dat veel andere teams daar ook bewust van blijven) waren ze ooit begonnen als E of D-speler. En daar speelde je vooral met 1-2-tjes, starten zonder bal en meer van dat soort truckjes. Doe je dat niet, start je niet in, dan ben je hopeloos verloren.
Toch moeten jullie zelf ook meer gaan nadenken over wat je hoeken dan gaan doen. Nodeloos stilstaan op de hoek? Of juist een keer van hoeken wisselen op zo’n moment? Er hoeft er maar één mee te beginnen en de rest gaat vanzelf. Nu hebben we best wel veel op de onderschepping gespeeld dus zo vaak stonden deze hoeken ook weer niet stil.
De eerste helft werd best wel lastig. We zien dat onze wat kleine en lichtere spelers het niet makkelijk hebben tegen de wat beter gevoede kids van de tegenstander. Dat verschil maakte het niet makkelijk om direct een gat te slaan in de score.
In de rust nog even duidelijk aangestipt waar dit spel nu zo anders is en waarom het ook weer niet zo anders hoeft te zijn. Wat uiteindelijk resulteerde in een 17-24 eindstand waardoor we alsnog met winst naar huis keerden. Maar zoals gezegd, als Hellas meer mazzel zou hebben gehad met de ballen op paal of lat dan zou het zomaar andersom geweest zijn.
We hebben in ieder geval weer een hoop bijzondere momenten mogen meemaken in deze wedstrijd waar iedereen wel iets bijzonder goeds van zichzelf heeft laten zien!
De coach