Eind juni ging het Roda D1 team naar het toernooi in Lubeck als afscheidscadeau. (Na dit seizoen gaan een aantal jongens en meiden uit het team naar de C). Dit werd mede mogelijk gemaakt door familie, vrienden en sponsors die het Roda team een onvergetelijke ervaring wilde mee laten maken. Supertof!
Het Lübeck toernooi is een zeer groot toernooi wat ongeveer 560 km van Rotterdam af ligt. Er doen ongeveer 100 teams mee en er wordt hoofdzakelijk op gras gespeeld.
Vrijdag om 8.30 uur stond de stoet auto’s klaar om richting Lubeck te vertrekken. We spraken af om te verzamelen bij de jeugdherberg waar de ouders gingen slapen. Op naar Lubeck!
Na een uurtje of 6/7 waren we in Lübeck. Nadat we de ouders hadden afgezet gingen Danny en ik ons aanmelden bij de organisatie. Na een aantal keren, in ons beste Duits (en dat is niet zo best), de weg te vragen naar de administratie konden we ons aanmelden.
Nu kennen In Duitsland niet het fenomeen van gemengde teams. Ze wisten niet goed hoe ze ons team moesten plaatsen. In een D Poule? Een aantal spelers waren al bijna C. In een C meiden Poule? Er spelen jongens mee in ons team en ze waren bang dat de tegenstanders dan gingen klagen. We werden dus ingedeeld in de C jongens poule.
(Dit was al voordat we naar het toernooi gingen bepaald)
Onze slaapplek was in een oude school midden in een woonwijk. Nadat we de bedden hadden opgepompt was het alweer tijd om te gaan eten. Op het menu stond rijst met rode saus en groenten en kip. Je zag een aantal kids denken: Wat! Geen friet!
Na het avondeten zijn we richting het oude centrum van Lübeck gewandeld. Daar wachtte ze een verrassing. Anoek was jarig en trakteerde iedereen bij de Mac. Dat resulteerde in een spontane “lang zal ze leven” en opgeluchte blikken van de kinderen die niet zo veel houden van rijst met rode saus en kip. Na het eten zijn we weer teruggegaan naar de school om nog wat te chillen en dan te gaan slapen.
De volgende dag had iedereen er veel zin in en waren we benieuwd tegen wat voor soort teams we moesten spelen. We wisten dat we tegen C jongens teams moesten spelen. Aangezien er een wedstrijd in onze poule voor onze eerste wedstrijd was konden we al een beetje spieken tegen wat voor soort spelers we moesten spelen en het niveau van de tegenstanders zien.
Nou ik weet niet wat ze eten in Duitsland maar de C jongens waren meer C mannen. Het tempo lag zeer hoog en er werd heel fysiek gespeeld. Klemmen, duwen, enz..
De verdediging was wel 3/2/1 dus er lag wel wat ruimte. We waren benieuwd.
Voor de eerste wedstrijd zoals altijd even warm gegooid (al was dat niet echt nodig met 30 graden) en aangegeven dat men goed vrij moest lopen. Ok Leeeets go!
Het fysieke verschil was te groot en tegenstander te goed om te winnen maar de spelers van Roda D1 vochten als leeuwen en maakte mooie doelpunten. Guido stond als een beest te keepen en hield er een paar mooie ballen uit. Dat hadden die Duitsers niet verwacht. Op een gegeven moment liepen we zelfs in qua doelsaldo! De ouders aan de kant schreeuwde bij elk doelpunt van Roda alsof het een kampioenswedstrijd was. Het was een hele leuke pot om naar te kijken.
Na deze wedstrijd moesten we verkassen naar een andere locatie waar we, door de drukte in het verkeer, net op tijd aankwamen.
Ook hier was de tegenstander gemiddeld een halve kop groter dan Romy en ook hier stapte het Roda team ze onbevreesd tegemoet. Heel fysiek en qua niveau een maatje te groot. Maar ook hier scoorde Roda ook hun puntje mee. In het doel van de tegenstander stond een hele grote forse keeper die keer op keer gepasseerd werd door de ballen van Roda. Heel knap!
De volgende tegenstander waar Roda tegen moest spelen was geen slechte tegenstander voor onze H1 team. Ze waren heel groot. Heel snel en technisch heel goed. Gelukkig was de coach van de tegenstander zo lief om de grootste speler niet te laten spelen. (Een halve kop groter dan ik) Ook hier hadden we geen kans om te winnen. De coach van de tegenstanders zag dat ook en liet zijn spelers bij de middenlijn Roda opwachten ipv het team in een 6/0 of een 3/2/1 verdediging op te stellen. Dat waren de spelers van het Duitse team niet gewend. De ene na andere spelers van Roda startte in in de ruimte die vrijkwam en werd goed aangespeeld. De Duitse coach kon niet geloven dat zijn grote spelers zo slecht verdedigde. Dit team werd ook eerste in de poule met maar 14 doelpunten tegen waarvan wij er 7 gemaakt hebben. 🙂 Whoohoo!
Het was heel warm en continu spelen tegen tegenstanders die fysiek veel sterker waren hakte er bij de spelers in. Ondanks die frustratie en hitte bleven ze altijd doorgaan als kampioenen!
In de laatste twee wedstrijden was het spel een stuk feller. De meiden en jongens werden flink aangepakt. Helaas werd dat niet altijd gezien door de scheids wat resulteerde in frustratie bij de spelers. Ondanks die frustratie lieten ze zich niet kennen en bleven ze doorgaan. In alle wedstrijden maakte we doelpunten ondanks de grootte en het fysieke geweld van de tegenstanders en dat is heel knap en ook het beste antwoord wat je kan geven aan je tegenstander!
Na de wedstrijden zijn we lekker ons zelf gaan verwennen met een lekkere pizza van Domino’s. Mmmmmmm.
De volgende dag gingen we weer vol goede moed naar de wedstrijdvelden. Onze volgende tegenstander was een B-team! Ze waren verkeerd ingedeeld. Gek genoeg was dit team qua niveau het minst van al onze tegenstanders. (Ze waren nog steeds fysiek veel sterker en qua niveau beter). Aan de kant kreeg het Roda team complimenten van Duitse toeschouwers over hun leuke spel en super inzet en ik kon dat alleen maar beamen.
In de laatste wedstrijd lieten de meiden en jongen van Roda zien dat ze kunnen incasseren maar ook kunnen uitdelen. Helaas waren de scheidsrechters niet voorbereid op het fysieke spel van de tegenstanders die op het randje was en af en toe eroverheen. Dat maakte de wedstrijd er helaas niet leuker op en uiteindelijk is er besloten te stoppen met de wedstrijd.
Helaas zullen er altijd van dit soort wedstrijden tussen zitten. Tegenstanders die alleen kunnen winnen door fysiek te hard te spelen. Nu kun je afvragen of dat soort spel je gaat helpen. Zij hadden ook alles verloren.
Ik wil het team een groot compliment geven voor hun inzet en doorzettingsvermogen. Jullie traden de teams, die fysiek een stuk verder waren dan jullie, moedig tegemoet en gaven alles wat jullie hadden. Het team heeft veel geleerd over tempo in het spel en het fysieke element. Neem dat mee volgend seizoen!
Jillia: Wat ben jij fanatiek en sterk! Veel plezier bij Gemini, laat ze poepie ruiken!
Anouk: Snel, snel, snel en je loopt goed vrij.
Romy: Sterk en een goed schot
Guido: Wat heb jij goed gekeept! Je bent echt gegroeid (in het keepen dan, de lengte moet nog komen. J)
Ilse: Goed overzicht en een goed schot. Laat maar zien hoe het moet volgend seizoen.
River: Snel, snel, snel en creatief in het spel. Heel belangrijk!
Sepp: Snel, snel en loopt goed vrij. (Al zien ze het niet altijd)
Anoek: Hele goed pass en steeds beter op de cirkel
Shavano: Sterk en een heel goed stuiterschot!
Laura: Ook lekker bezig op de cirkel en ook heel sterk
Jullie trotse coaches
Meine en Danny