DA1: Trainingen vielen in het water

De afgelopen week hebben de meiden maar 1 x getraind, omdat het gewoon echt letterlijk Rotterdams zeikweer was. De dinsdag training viel al helemaal in het water, ballen vlogen alle kanten op, en de motivatie was daardoor ook maar zo zo. Donderdag was het weer ordinair zeikweer en hebben we niet getraind 

De meiden hebben allemaal aangegeven ambities te hebben om beter te worden, fitter te worden en meer wedstrijden te gaan winnen. Dus we zijn na de zomer goed begonnen met fanatieke trainingen, en de afgelopen week was daarom een dieptepunt. We hebben donderdag niet getraind onder de voorwaarde dat de meiden zich in de wedstrijd allemaal zouden gedragen als “Sanders” (inside joke).
Zondag niet te vroeg moesten ze verzamelen bij Roda, gelukkig was het alweer zo’n 24 uur droog en ook het veld weer goed bespeelbaar. 

Deze zondag speelden onze meiden tegen de DA1 van Schipluiden. Beetje beduusd waren we na de eerste aanblik in en naast de kantine. Veel speelsters, grote stevige meiden, 4 wissels op de bank! We hebben inmiddels een vrij vaste opstelling welke aansluit op de plekken waarvan de meiden hebben aangegeven dat ze graag staan. Met wisselen zorgt dat in mijn hoofd soms voor chaos, maar volgens mij is dat in het veld en bij het publiek meestal niet te merken. Na een goede warming up, en het oefenen van wat wissels op het veld was daar eindelijk de scheidsrechter en konden we starten.
We starten met een 6-0 verdediging, uit voorzorg voor de aanstormende aanvallen van de tegenpartij. Al gauw bleek dat dat niet nodig was en al snel stonden wij een paar punten voor. De meiden waren scherp en actief in de verdediging, de meiden van de tegenpartij kwamen eigenlijk niet in de buurt van onze verdediging. Af en toe een schot van afstand, 1 snelle speelster die er af en toe doorheen kwam. We hebben even 5-1  gespeeld, maar toen kwam de tegenpartij weer dichterbij en stond het ineens weer gelijk. De meiden die bij me op de bank kwamen hadden ook ideeën daarover, in de rust e.e.a. besproken. Maar eigenlijk gewoon heel veel zin om aan de 2de heft te beginnen. Waar we in het verleden vaak juist onze slechtere periodes hadden in de 2de helft werden we nu alleen maar sterker. Een volle bak aan publiek heeft kunnen genieten van een heerlijke wedstrijd. Ik ben ook erg tevreden. De meiden hebben zich echt laten zien als echte Sanders; strijders, samenspel en steeds beter worden op je positie, proberen, doorgaan. Elkaar aanmoedigen en stimuleren. Handbal is echt een teamsport, waarbij je als team ervoor zorgt dat een van je speelsters kan scoren, door goed druk te zetten, en dan zijn ook de winnende passes op de schutters op doel een teamprestatie, en zo was het echt afgelopen zondag. Ik kon als een trotse coach het veld verlaten en heb nog de hele zondag genoten van deze heerlijke meiden! Eindstand; Roda 26 – Schipluiden 16.