Zondag 06-03-2016 stond special team Roda er weer even alleen voor, zonder onze wederhelft in handbal Nijenrodes en zonder enkele eigen spelers. Maar dat betekent niet dat de strijd voorbij is.
Soms weet je gewoon niet wat je moet tikken omdat je zoveel heb gezien in 1 toernooi wat je in je verslag wil delen.
Een toernooi waarvan 1 verloren, 2 gelijk en 2 gewonnen. Maar vooral goed en met plezier gehandbald…
Na lange periode van blessures stond Jan weer op het veld en in een bijna verloren wedstrijd liet Jan toch weer even zien dat hij nog steeds kan gooien. Hard laag in de hoekje waardoor de hoofdjes weer omhoog gingen en het geloof was weer terug. Niet veel later door mooi en snel samenspel werd Jim vrij gespeeld op de cirkel en maakte de gelijk maker.
Jim was op dreef, misschien omdat Denise (zijn vriendinnetje) mee deed of het feit dat hij op een andere positie stond. Wie zal het weten maar ik weet nu wel er zit veel meer in die jongen als het oog laat zien.
Een lief schattig meisje in nummer 3 ze doet niet vaak mee maar als ze mee doet dan is ze een onderdeel van het gehele team. Denise heeft haar vriendje laten zien dat zij ook een strijder is. Eerste wedstrijd stond ze al zo te verdedigen dat een speler van mijn postuur al bijna het veld werd uitgedreven. Ze vroeg uit zichzelf hoe en wat ze moest doen om nog beter van dienst te zijn in het veld. Paar tips later stond ze als midden opbouwer en maakte zelf een doelpoging. Maar waar ze vooral in opviel was de verdediging.
Akash en Wiekash de broertjes die het veld door rennen met een glimlach op hun gezicht. Hun plezier om mee te doen brengt ook zo’n lach op je eigen gezicht. In de laatste wedstrijd heeft Akash ook gegooid op het doel onder de coaching en begeleiding van Bryan.
Bryan heeft zijn ware aard ontdekt, hij is een leider in het veld. Hij strijd tot zijn laatste zucht en daarbij helpt hij ook nog dat akash en wiekash een deel maken van handbal. Hij is de Leonardo van het team, niet de uitvinder en kunstenaar maar die van de teenage mutant ninja Turtles;) waarbij gelijk de vergelijking gemaakt kan worden over zijn broer THE RAPHAEL Dave. Hij is de Gelijke van zijn broertje maar met een andere attitude. Deze 2 boys maken het voor iedere tegenstander lastig.
Iedereen weet niet beter of Dinie staat bij ons in het doel maar de tijd tikt ook voor Dinie door…. Ze krijgt nu hulp van Ben(the return of the prodigal son). Beide keepen ze een helft van iedere wedstrijd.
Ben heeft een verandering gemaakt van veldspeler naar het doel. Ondanks de vakantie heeft hij na vorige toernooi net als de rest maar 1 keer kunnen trainen. Ben zijn training was anders als normaal, hij heeft een goed uitgewerkte keepers training gehad van Yvette.
De training van de dag ervoor voor Ben zag eruit als wat je ziet in die oosterse films. De meester en haar pupil nemen hun stappen stuk voor stuk door en uitgewerkt tot bijna perfectie. Yvette naast al een hele goede specialteam coach te zijn, blijkt ze helemaal een meester te zijn in het geven in keepers training(De laatste keer dat ik zo’n keepers training gezien heb moet ik ver voor in mijn geheugen graven en kom dan op de tijd dat mijn eigen Sanny begon met keepen). Ben blijkt een uitstekende leerling te zijn en dat hebben we tijdens het toernooi mogen zien.
Desondanks Johan er niet bij was tijdens het toernooi heeft hij zaterdag toch iets heel bijzonders gedaan. Zijn gouden Nederlands Special Olympics keepers shirt heeft hij gegeven aan Ben.
Ik weet het niet anders te omschrijven maar Sandra, Johan, Wesley, Jan, Dinie, Akash, Wiekash, Thom, Jim, Ben, Dave en Bryan zijn allemaal anders qua leeftijd, leefstijl, omgeving en denkwijze maar ze zijn wel een goed voorbeeld hoe een team hoort te zijn.
Jullie zijn onze grootste trots!