DC1: Een verre uitwedstrijd

Vandaag mochten we naar Helius, dat betekent ook dat we naar Hellevoetsluis moesten. Dat dat niet echt naast de deur ligt is wel bekend. Gelukkig was het tijdstip dit keer wel lekker. Gewoon lekker begin van de middag, dus voor de liefhebbers kon er redelijk uitgeslapen worden en we hoefde ook een keer niet te wachten op het einde van de dag voordat de wedstrijd gespeeld kon worden. Niks stond een heerlijke wedstrijd in de weg dus. De tegenstander waren we dit seizoen al 2x tegen gekomen en wisten ook wat we konden verwachten. Hoofdzaak was om ons eigen spelletje te blijven spelen tegen dit team en vooral niet te afwachtend te gaan spelen. En ook niet te makkelijk gaan denken over deze wedstrijd. Vol enthousiasme begon de warming up, de meiden hadden er zin in.

Maar begint 9 van de 10 x na deze zin mijn verslag met: Als snel wisten de Roda meiden de score te openen, nu was het dan toch Helius die de score opende. En het duurde ook even voordat de gelijkmaker in het net van de tegenstander zat maar gelukkig wist Laila ook het eerste doelpunt aan Roda’s zijde te maken. Maar waar normaal gesproken de doelpunten zich redelijk snel opvolgen bleven de doelpuntmachine vandaag lang uit. Lieke stond echter een beresterke wedstrijd te keepen waardoor de tegenstander ook absoluut de bal niet achter onze keepster kreeg. Odessa, Laila en Lisanne wisten naarmate de 2e helft vorderde af en toe hun doelpuntjes mee te pikken waardoor we met een 1-6 stand de rust in gingen. Het was halverwege de 1e helft ook wel duidelijk dat de bal niet helemaal lekker lag bij de meiden en gelukkig konden we in de 2e helft starten met een andere bal.

Maar het was in het begin vooral Helius die daarvan profiteerde want zij trokken de stand naar 3-6. Onder aanvoering van Beau en Katie werd er wat alerter verdedigt en ballen onderschept waardoor de Roda meiden weer wat meer vat kregen op het spel. Joelle, Odessa, Otte en Laila brachten de stand weer naar 3-10 waardoor er weer een wat ruimere voorsprong op het bord stond. Bj de stand van 5-12 hield Lieke op weergaloze wijze een penalty uit het doel waardoor de meiden snel in de tegenaanval konden en Lisanne de 5-13 kon bij tekenen. Groot was dan ook onze schrik dat we vlak daarna de enkel van Lieke tijdens een redding in het doel helemaal zagen dubbelklappen.

Noa nam haar plek in het doel over en de wedstrijd ging weer verder. Heel veel heb ik zelf niet meer van de wedstrijd gezien omdat ik even met Lieke bezig was maar wat ik weet is dat Noa aardige reddingen in het doel had, de Roda meiden nog een paar keer goed gescoord hadden. Laila het laatste doelpunt van de wedstrijd maakte en de uiteindelijke eindstand kwam op 7-16.

Lieke, heel veel sterkte met je enkel. Gelukkig lijkt het mee te vallen en zijn we nu een paar weekjes vrij. Doe rustig aan!

Noa: Bedankt voor het invallen in het doel, ook al wilde je het eigenlijk niet. 😉

Meiden, bedankt voor jullie inzet en tot maandag bij de training!

Groetjes Marian