Het zou zo maar klinken als een bekende titel van een popnummer. Klopt, beetje gepikt van Greenday maar wel met een reden.
Want de eerste helft eindigen met 6-5 voorsprong tegen een team wat alles met dikke cijfers verloren heeft zegt genoeg over de scherpte en gretigheid van onze eigen spelers. Die is er niet….
Althans, niet in de eerste helft. Na wat opfleurende woorden (gelukkig waren de “coach de coach” dames niet aanwezig) werd er weer even wat leven in het team geblazen.
Want ze kunnen het wel, en ze weten dondersgoed waar het beter kan, dus dat “dirigeren” van dit team hoeft dan ook niet verder dan drie tikjes met de baton en het hele orkest speelt weer een strakke compositie.
De eindstand zegt het ook wel met 23-5. Even goedmaken wat in de eerste helft niet lekker liep.
Heb vertrouwen in dat druk zetten en vergeet even de individuele “ik doe het wel even” acties. Die kun je altijd nog doen bij een onderschepping en een break-out.
Tweede helft goed gespeeld boys! Met een beetje mazzel eindigen we op de 2e plaats binnen onze poule en dan zijn we goed op weg richting zaalseizoen.
De coach