D1: En aaaaactie, een wisselende wedstrijd

Heel de week komt het naar beneden zetten, regen. Vandaag ziet het er beter uit, zit het geluk aan onze kant. Een ding is als binnen het zonnetje schijnt.

Vandaag komt Atomium op bezoek, een team waar we in het verleden ook wel tegen gespeeld hebben. Ook zij hebben een verandering doorgemaakt, vele spelers zijn door naar de C en een enkeling is bij de D gebleven. De rest van het team zijn nieuwe spelers vanuit de E.

De reden waarom ik dit schrijf is dat wij hetzelfde meemaken. Veel van de spelers zijn doorgegaan naar de C en enkelen zijn in de D gebleven. Nu hadden wij het voordeel dat er 2 D teams waren en deze samen met een aantal E spelers één team zijn geworden.

Nu komt het belangrijkste voor het team, hoe gaan we samenwerken. Is het ieder voor zich of wordt het eendracht wordt macht. Als je het aan de spelers individueel vraagt, krijg je hetzelfde antwoord… samenspelen. De praktijk is echter anders, spelers die vrij staan worden niet gezien en in de verdediging wordt er niet naar elkaar geluisterd. Een uitdagende taak voor de coach, die de spelers ziet groeien, maar het team nog niet volledig ziet samenwerken.

Het is een lange inleiding om uiteindelijk te komen bij de wedstrijd. We zijn bijna compleet, Noah is ziek, beterschap jongen.

Zoals gezegd, Atomium op bezoek bij Roda ’71. Het zonnetje schijnt en iedereen heeft er zin in, Atomium zeker want de eerste twee doelpunten zijn voor hen. Roda kijkt even vreemd op en merken dat ze het dus echt niet cadeau krijgen. Ze kruipen langzaam naar elkaar toe en blijven gelijk opgaan, de ruststand is 8 – 8.

Toch nog even in de rust benadrukt dat samenwerken het voor een iedere leuker en makkelijker maakt. Zelf gaven ze aan dat het verdedigen beter kon en dat ze sneller terug moesten komen (geen sukkeldrafje). Het is fijn dat ze het zelf zeggen en dan ook gaan doen in de wedstrijd.

In de tweede helft laten ze meer samenwerking zien, echter niet iedereen wordt gezien die vrij staat.

Atomium laat een paar mooi opgezette aanvallen zien in de wedstrijd waar wij geen antwoord op hebben in de verdediging. Gelukkig staan er keepers (Guido en Laura) in het doel die daar dan wel antwoord op hebben en de bal uit het net weten te houden. Met de snelheid van twee spelers (Ricardo en River) worden er onderscheppingen gedaan en regelmatig breaks gelopen, dit levert een aantal mooie doelpunten op. De afwerking kan in sommige gevallen beter. Met een precieze schot word er vanaf de hoek en opbouw ook menig punt gescoord (Guido en Ilse). Vanaf de cirkel wordt er ook gescoord (Steef).

Nu zijn er een aantal namen niet genoemd, zij worden vaak niet gezien, maar ze doen zulk goed werk:

Anne, de stille kracht heeft wel een paar kansen gehad en doelgericht gegooid, je bent zo dichtbij.

Danique, verdedigend heel sterk maar in de aanval niet gezien (daar gaan we aan werken) Je staat zo mooi vrij.

Laura, speler en keeper, keeper en speler. Het is lastig voor je, verdedigend sta je er en dan niet alleen als keeper maar ook als speler. Je groeit in je spel.

Xiomara, de durfal, geen bange speler. Je groeit met de wedstrijd en jouw tijd komt.

Zainab, ineens een bal en dan richting het doel gooien, schrikken en toch doen. Het fietsen naar Roda doet je goed.

Eindstand 21 – 11

Bedankt.

Jullie Coach