“We begrepen de stand tegen Savosa al niet, maar nu we ze zien spelen… Wat hebben ze stappen gemaakt! Wat is jullie keeper gegroeid!”
Om maar even mee te beginnen, dit is wat mensen bij HVOS tegen mij vertelden. Ja, er is dus wel degelijk groei in het gehele team. We hebben nog genoeg om te verbeteren en nieuwe dingen te leren (zoals verdedigen), maar over het algemeen hebben we in slechts 3 maanden tijd wel iets neergezet wat door kan gaan onder de noemer “team”.
Daar waar je in het veldseizoen tijdens een regenachtige wedstrijd verliest met 1-15, verlies je hier met beduidend meer doelpunten gescoord en veel meer je spel kunnen spelen.
Als we de laatste vijf minuten even achterwege laten waarin het een beetje te rommelig werd, dan was die eindstand van 25-15 prima geweest. De ruststand van 12-8 was overigens ook niet slecht.
Uiteindelijk viel de concentratie weg en “deden we maar wat” waardoor het 32-17 werd.
Dat “maar wat doen” betekent dus feitelijk nog geen honderd procent vertrouwen in druk zetten en de wissel die we hebben geleerd. En dat klopt ook wel een beetje want soms kijken we gewoon niet waar we naar gooien, soms onderscheppen we een bal en kijken om wat voor reden dan ook precies naar de verkeerde kant. Dat is het gevoel wat je van elkaar moet gaan krijgen. Weten wie mogelijk snel naar voren gaat en als deze naar voren gaat, niet in een rechte lijn vooruit.
Dat we stappen maken, dat is zeker en wordt ook beaamd door anderen!
De coach