DS1: In-zet, In-klem, In-dus

Vandaag stond de uitwedstrijd tegen de koploper Indus op het programma, zonder aanwezigheid van onze vaste reporter maar mét cameraploeg op de tribune (dank Roos en Ginger!).

Indus dus, door wie wij voorheen gezien werden als directe concurrent maar doordat we iets zijn afgezakt op de ranglijst werden we door hen deze keer niet als dé geduchte tegenstander gezien. Reden te meer voor de dames om er op gebrand te zijn om net als vorig seizoen in het hol van de leeuw van Indus te winnen.

Dat het een snelle en fysieke wedstrijd zou worden dat wisten we van tevoren. Wellicht wat onwennig door de aanwezigheid van de cameraploeg kunnen we onze eerste kans niet afmaken, waardoor Indus razendsnel naar de overkant is en het openingsdoelpunt op het scorebord zet: 1-0. Opletten geblazen dus! Via goed druk zetten van het team kan Vera vanaf de rechthoek de gelijkmaker op het scorebord zetten en vanaf dan gaat het hard. Indus zet een tandje bij en scoort een aantal keer achter elkaar waardoor er een klein gaatje geslagen is. Via Nikki, Vera en Marieke wordt er iets teruggedaan en na ook nog twee doelpunten van Indus, staat het: 9-6. Het gaat over en weer, maar we krijgen steeds net geen grip op de hoeken die door de opbouwers van Indus goed vrijgespeeld worden. Door doelpunten van Idy, Kim en Nikki kunnen we gaan rusten met 11-10.

11-10 het kan dus nog! Met de juiste mind-set gaan de dames na rust het veld in en zoals gewoonlijk na de rust gaan we als team veel beter draaien. Simone krijgt meer grip op de hoeken van Indus en ondanks dat Yentl een mooie onderhandse goal maakt en Nikki haar pingels blijft scoren kunnen we niet voorkomen dat ook Indus haar doelpunten scoort: 16-13. Eva en Yvette gaan steeds beter keepen en hun ballen tegenhouden, omdat de speelsters van Indus veelal dezelfde beweging maken en dezelfde hoek uitkiezen om te schieten. Het laatste kwartier geven we nog even gas onder leiding van Myrthe en we hebben het gevoel dat een overwinning er echt in zit. Helaas zijn we te slordig en gehaast waardoor we het gaatje dat Indus in het begin van de wedstrijd heeft geslagen, niet meer kunnen dichten. We blijven ervoor vechten als team zelfs tot de laatste minuut, waarin Maegan naar een bal duikt die terugkomt van de keeper, ze speelt hem naar Kim, krijgt hem terug en rondt hem in de korte hoek af zodat ook haar naam op het scoreformulier staat. Met een stand van 22-20 klinkt het eindsignaal.

Helaas gaan de punten niet mee naar Rotterdam. Het vizier stond vandaag iets te scherp: Ballen op de paal, ballen op de lat en zelfs op die ene plek waar geen keepster de bal wil krijgen. Op de momenten dat het moest stonden we er helaas niet door te gehaast en onzuiver te spelen. Wel complimenten voor: de vechtlust, het spelen als team en het mondje dichthouden tegen de scheids. Laten we vooral lering trekken uit wat we nog steeds kunnen, namelijk handballen en dat we ondanks de wat mindere wedstrijden de afgelopen weken toch een goede pot hebben kunnen neerzetten tegen de nummer 1!

Meiden blijft dit vasthouden en op naar volgende week zondag voor de wedstrijd tegen Conventus om 17.50 (!) uur in de Zevenkampse Ring.