HB1: Eerste wedstrijd, om misselijk van te worden…

Tja, we zijn best wel even lange tijd eruit geweest zonder competitiewedstrijden en als je eerste wedstrijd dan ook nog eens helemaal bij Forholte is…

Forholte, een club waar we vaker met HC/B-teams zijn geweest en altijd leuke, aan elkaar gewaagde goede potten hebben gespeeld.

Vandaag, was het echter de N44 die roet in het eten gooide. Diverse stukken opgebroken en de reis van 50 minuten werd voor sommigen soms al anderhalf uur.

Een paar ouders werd met 3 kids in de auto van hot naar her geslingerd door de navigatie wat uiteindelijk resulteerde in een wagenzieke speler. Die het overigens niet kon nalaten alvast een voorproefje aan vaders te geven hoe het straks is als hij als 18-jarige van een feestje wordt opgehaald…

Dat was dus zijn eerste wedstrijdervaring, de zenuwen, de misselijkheid en pas eind eerste helft aangekomen. Hij zag al zo bleekjes…

Maar laten we het even hebben over de guppen, die daar op het veld stonden en een hartstikke leuke gewaagde (dus alweer) pot speelden tegen Forholte!

Ja, er zijn vreselijk veel fouten gemaakt, maar dan ook echt fout fout.. Beginnersfouten, totaal ontbreken van wedstrijdritme door corona is natuurlijk de oorzaak, maar dat zeggen we niet. We kunnen ons niet blijven verbergen achter dat verhaal als we al een poosje aan het trainen waren.

Het “o ja,… dat heeft u inderdaad gezegd-verhaal” moet dus nu een rol gaan spelen. En met wat extra kracht bijzetten is ook duidelijk gemaakt dat we er binnenkort ook op gaan wisselen. “Doe jij dit weer?” “Kom maar eventjes wisselen guppy…”

Uiteraard grote ogen “meent ie dat nu?”, maar ze zullen er achter komen dat we het inderdaad menen. Soort van.. als het nodig is… (bij sommigen weten we al bij voorbaat “het IS nodig”)

Al het commentaar wat vandaag langs de kant op de spelers werd afgevuurd, was ook grotendeels tactisch in de opbouw van dit team gedurende dit veldseizoen.

Sepp die alleen maar op de hoek stond. Die wil maar wat graag op de cirkel de volgende keer, wat hij meestal ook weer niet wil als je het hem vraagt, tenzij je hem een hele wedstrijd op de hoek laat spelen, dan weer wel. Ach… pubers…

Maxi die we gaan koppelen met het woord “maal”. Niet dat fastfoodgedoe, maar gewoon achter je voornaam plakken zodat je dus Maximaal gaat worden. In het verdedigen, in het begrijpen waar je mee bezig bent, in je eigen geloven en dan komt de rest vanzelf.

Jesse die we doodleuk hebben verteld dat hij midden staat en we alleen maar op druk spelen en alleen iets inzetten als het echt niet anders kan, wat uiteindelijk resulteerde in geen enkele wissel en alleen maar pogingen tot druk vanaf links en rechts. Overigens heeft het héél lang geduurd voordat hij ging mopperen omdat hij alleen maar op de middenpositie stond. Deze gup kun je wel op een klus sturen in ieder geval!

Thijmen die weer weet wat conditiegebrek is, “ow ja, datgene waarvan je gaat hijgen!” Je rookt niet, dus dat scheelt je piepende longen, anders had je dat er ook bij gehad naast duizelingen, zuurstoftekort, pijn in je linker arm, druk op de borst en… zeg maar datgene wat een van je coaches in de ochtend voor een deel meemaakte bij zijn eigen wedstrijd…

Andy die feitelijk nu zijn eerste echte competitiewedstrijd speelde, moet nog even van het basketbalgedrag af zien te komen, maar we zijn er al uit dat dit niet zonder flink correctief middel zal gaan. Slaan heeft alleen niet zoveel nut, gup slaat terug… Dus, de #kommaarwisselenjongen actie… Dat gaat vast werken want hij neemt wel dingen heel snel aan, kan de rest een voorbeeld aan nemen 😉

Steef die maar één keer gelanceerd werd vanaf de opbouw voor een strak doelpunt. Kennelijk ziet hij niet zoveel in de meerwaarde van Space-X waar ze meerdere lanceringen doen door hergebruik van de middelen… Ook hij staat op de kijker binnen het correctieve domein van handelen door de coaches. Was overigens degene die de grootste ogen opzette (blijft leuk hehehe)

Guido heeft nog wel een kleine uitdaging in het verdedigen. Zal vast iets te maken hebben met de 10cm die meneer ineens hoger naast me staat. Ik weet nog eentje uit het verleden die de armen precies op dezelfde manier verkeerd gebruikt, zo kun je niet verdedigen. Gaan we aan werken, komt goed en zeker nu je lengte namelijk niet direct invloed op je breedte heeft. “Kleintje” kunnen we je nu niet meer noemen…

Sven gaan we op een cursus polsstokhoogspringen sturen zonder stok, want als je zo kijkt… Als Steef hoog genoeg komt, moet hij het zeker kunnen. Geen reden om op de cirkel te blijven hangen, geen reden om je ertussen te wurmen met het risico van aanhakende spelers op je arm. Gewoon eroverheen en POEF!

Joshua heeft gewoon nieuwe schoenen nodig, echte schoenen voor een pro handbal speler… Anders kan die nooit goed stabiel staan om goed te kunnen keep.. Ow,.. Wellicht toch maar de goedkopere klompen volgende keer proberen? Kijken of het daar ook mee lukt? (Ik zou het niet doen iig) Die twijfel van “ik weet niet of ik het red bij de B” kunnen we nu wel definitief schrappen. Maar we willen ook inzet bij de trainingen zien. Niet alleen focussen op de wedstrijd. Focus op woensdag! We hebben namelijk geen wedstrijd volgende week 😉

Noah, het misselijke eerstejaars C-tje dus… Leuk he, die anderhalf uur in de auto heen en weren richting Voorhout… Als het plafond maar goed groen is! De zenuwen zijn bedwongen, je hebt de meest vreemde eerste wedstrijd bij de B meegemaakt, dat pakken ze nooit meer van je af, en gekker gaat het niet worden, alleen maar beter. En laten we wel wezen, in het diepe gegooid en niet verdronken rakker!

We verliezen met 15-12, maar houdt in de gaten dat we geen enkele wissel speelden (is dus niet standaard nodig), goed aanspelen en weten waar je moet staan en hoe druk te zetten is dus veel belangrijker.

#DoubleTrouble