DB1: De eerste wedstrijd van de nieuwe meiden B!

Wat is het toch weer lekker om in het weekend een potje te handballen. (in mijn geval te coachen).

Een wedstrijd is toch het moment om alles wat je leert en doet in de training uit te proberen. De dames werken hard in de training en dat zag je in de wedstrijd. Men zag elkaar en speelde elkaar heel mooi vrij. We kregen kans op kans en na de eerste helft stonden we maar 1 punt achter. Niets aan de hand. De tweede helft kregen we ook heel veel kansen alleen was de keeper van de tegenstander snel en hield er veel tegen (naaste de ballen die tegen de paal kwamen). De tegenstander was een stuk effectiever en pikte wel hun puntjes mee. Ja dames aanpakken in de verdediging! Uiteindelijk liep de tegenstander uit en we verloren met 8-15.

Het is jammer dat je niet gewonnen hebt maar ik zie een team wat steeds blijft groeien. Steeds meer zelfvertrouwen krijgt. Ik zie spelers die voor hun eigen kansen gaan. En dat is een stap die ik een half jaar geleden nog niet gezien had. Dat beloofd wat!

Laura: Vaste waarde in het team. Veel energie. Probeer die te kanaliseren wanneer je de bal gooit. Het zijn nog af en toe moordaanslagen naar je teamgenoten.

Ilse: Hard schot, veel techniek. Maar je moet jezelf wel de tijd geven om schieten, Mopperkont.

Nienke: Wat mooi om te zien dat je voor je eigen kans ging, dat is echt een megastap! Nou nog spierballen kweken voor dat schot en voor in de verdediging.

Martje: Wat heb jij veel kunnen schieten op doel. Helaas op de meest moeilijke positie voor een rechtshandige in de aanval. (De rechterhoek) De ballen gingen er (nog) niet in. Maar dat gaat nog wel komen. Je kunt altijd nog linkshandig worden. Doen?

Jill: Wat ben jij irritant voor de aanvaller. Groot bereik maar vooral een uitstekende timing. Ook op de cirkel weet jij wat je moet doen.

Anoek: Ga eens wat meer voor je eigen kansen! (Ik hou het kort. Als dochter van de coach krijgt ze al genoeg gezeur)

Anouk: Klein (zo klein ben je niet meer) maar o zo sterk. Je knalde ze achter elkaar erin. (lezen jullie dat teamgenoten? dat moet jullie ook proberen)

Isabel: Hou de rust in je hoofd. Ik heb af en toe het gevoel dat je gedachten 5 stappen vooruitlopen op je lichaam. Probeer dat terug te brengen naar drie want dan komen er weer prachtige acties.

Jullie trotse coach