Het verhaal van: Danny Krieger

Weet je voorzitter wordt je niet of ben je niet zomaar, het is ook niet een eretitel. Nee, je staat ergens voor, je draagt iets uit, je bent of wordt het gezicht van de vereniging.

Toen ik 9 jaar (2012) geleden in aanraking kwam, door mijn zoon Sven (nu HB1), met handbal en met name met Roda ’71 had ik nog geen flauw benul wat ik als ouder zou kunnen gaan betekenen voor de vereniging.

Het begon eerst met wat helpen tijdens de trainingen: pionnen opruimen, ballen aangeven en dat soort dingen. Daarna helpen bij de trainingen zelf door als verdediging op de cirkel te staan, maar ook aanwijzingen te geven. Je rolt er vanzelf in of eigenlijk……je wordt meegetrokken en je trekt ook de rest van je eigen familie/gezin mee in het verenigingsleven. Je gaat steeds meer doen en je praat meer en meer met andere ouders en leden, maar ook oud-leden.

Je krijgt ideeën die je wilt delen en je merkt dat er daar naar geluisterd wordt en dat sommige ideeën uitgevoerd worden. Naast ideeën ontstaan er ook meningen die je graag wilt inbrengen en dat je de discussies niet uit de weg gaat. Al deze dingen hadden één ding gemeen je was bezig met en voor de vereniging.

Als je wilt dat er iets veranderd moet je tijd investeren, zo wilde ik graag helpen daar waar ik kon. Na een aantal jaren wilde ik wel meehelpen in één van de commissies als lid. De jeugdcommissie was een goede stap, helaas werd deze voordat ik kon aantreden opgeheven. Dus toen maar een stapje gedaan naar de technische commissie. Ik had toen nog niet zoveel inhoudelijke kennis van handbal, dus mocht ik de scheidsrechters indelen voor de jeugdwedstrijden. In dezelfde periode zijn ook mijn dochter Ilse (nu DB1) en mijn vrouw Carin (actief in de activiteiten- en kantinecommissie) bij Roda ’71 gekomen. Ook mocht ik samen met een andere trainer een team trainen en begeleiden, wat uiteindelijk overging in volledige zelfstandigheid. Na een periode van de F-jes, E-tjes en D-tjes trainen en ook als coach op deze en andere teams te hebben gestaan wilde ik meer betekenen voor Roda ’71.

De donderdagavond is een echte verenigingsavond, hier komen (oud)leden maar ook de bestuursleden bij elkaar voor de gezelligheid en als afsluiting van een trainingsavond. Het toenmalige bestuur heeft me benaderd met de vraag of ik iets wilde doen binnen het bestuur. Zelf dacht ik zoiets als algemeen lid om te helpen met kleine klusjes of het oppakken van vragen van leden en commissies.

Nee was het antwoord, misschien is voorzitter zijn iets voor jou, uiteraard hoort daar wel een verkiezing bij…..dus je bent het niet zomaar.

Zo ben ik voorzitter geworden en mocht ik dus voorzitter zijn van 2017 tot 2020, waarna tijdens de verkiezingen op de ALV van 2020 Sander de hamer van mij en ik  het penningmeesterschap van hem overgenomen heb

In de periode van 2017 tot 2020 zijn er een hoop dingen gebeurt en hebben we goede stappen gezet voor de toekomst. Zo hebben we nieuwe doelen en extra banken voor langs het veld, is er een nieuwe kassa met pinautomaat en een nieuw koffiemachine voor in de kantine aangeschaft. En met het opknappen van de toiletten, kleedkamers en boarding van de kantine (inclusief nieuwe belettering en logo) zijn we begonnen met een grote opknapbeurt van de kantine.

Helaas hebben we in deze periode ook afscheid moeten nemen van oud-voorzitter en boegbeeld van de vereniging Jan Baijens. Ook hebben we een bijzondere periode achter de rug vanwege Covid-19.

Activiteiten welke ik momenteel met veel plezier bij Roda ’71 mag doen zijn: trainer D-tjes, 2de coach HB1, speler HS2, verenigingsscheidrechter, lid kampcommissie, clinics geven op scholen en natuurlijk het penningmeesterschap.

Heb je zelf ook een verhaal over waarom en hoe je bij HV Roda ’71 bent gekomen of hoe leuk je het bij Roda ’71 vindt, laat het ons weten via