Na een week geen training en de drie weken ervoor slechts nipt de helft, moet het wel een goede basis zijn voor een eerste wedstrijd. En in zo’n wedstrijd gebeurt er natuurlijk weer veel te veel waardoor je maar al te blij bent als je met twee coaches langs de lijn staat. De een houdt vast, de ander mept, en zo tag-teamt #DoubleTrouble het seizoen wel door.
Vandaag stond de combi Twist-Unitas op de vloer. Een ploeg met lengte. Die hebben wij ook wel, alleen zij hebben er iets meer van rondlopen.
Uiteraard zijn die eerste tien minuten onwennig, zeker na een paar weken niet compleet zijn. Maar gedurende de wedstrijd kreeg Twist-Unitas toch ook weer niet zodanig de overhand op de wedstrijd die we allen wel hadden vermoedt.
Het grote probleem zit hem nog bij het spel verdelen. De gedrevenheid om achter elkaar door te gaan, om een goede dirigent te vinden die het ook leuk vind die middenpositie voor lange tijd op zich te nemen. Overigens is dit uiteraard geheel te wijten aan trainingsuren die je moet maken om dit goed van de grond te krijgen. Maar het is weer zaalseizoen, een nieuw begin, dus we kunnen weer oefenen en liefst dan weer compleet!
Zo af en toe zie je iets gebeuren waar je lang op trainde maar niet uit de verf komt. Zo af en toe komt een kleine inkeer, een kort moment wat aangeeft dat er mogelijk toch iets blijft hangen en ook daadwerkelijk gebruikt wordt in de wedstrijd. Vandaag was dat zeker het geval. Je wordt onmiddellijk gestraft door onhandig balverlies, er komt een brul vanaf de kant waar je op moet letten en er komt weer een beetje druk vanaf de hoeken.
Beetje positief coachen onder het mom van “als hij het kan, kun jij het zeker!” en waarachtig, Maxi scoort! Soms moet je even een visje uitgooien en waarachtig het werkt!
Ravi wilde dit ook, maar mistte toch iets van 30kg om zich er doorheen te wurmen, dus dan moet je leren op tijd te gooien. Maar ook dat is weer even wennen na 6 weken enkelblessure.
Sven regelt het wel, rotjoch. Loopt doodleuk na de wedstrijd met een lekker patatje langs zijn coach. Nu heeft de coach er dus ook eentje gekocht terwijl hij zich had voorgenomen niets te kopen… Afijn, Sven rost ze er wel even in. Als ie gooit… Dan wel met volle overtuiging!
Guido moet toch eens aan Sepp laten zien waarom hij wel de bal krijgt op de cirkel en Sepp bijna nooit. Bij de C-wedstrijd was je ook al goed vindbaar.
Jesse heeft het eigenlijk steeds meer door, inzetten van een wissel en lekker de boel zelf voorbij lopen en scoren. Is toch die schijnbeweging die je soms snel maar zelfs ook langzaam inzet en voorbij komt. De doorzetter, die zich niet zo maar laat tegenhouden!
Sepp moet toch eens goed kijken wat Guido doet, kennelijk zich niet verstoppen en in de gaten lopen. Dat betekent eigenlijk, zodra iemand vanaf de opbouw instart en wordt verdedigd (meestal door 2 man) er ergens een gat ontstaat waar je snel moet staan. Probeer het op te zoeken, daarna omdraaien en uithalen (mits de bal niet te glad is…)
Andy kan wel tegen een stootje. Maar doe dat nu niet gemeen want dan kun je de blik des doods van hem verwachten. Gelukkig geeft de coach ook een cursus anger-management (had de coach zelf ook wel effe nodig na die winstpartij van GC1).
Anthony is een partij achter zijn vodden aangezeten, dat het bijna niet meer leuk was. Klopt Anthony. Een van je coaches heeft ook een “Dark side”. Dus “Zo mijn jonge apprentice… Feel the force!” Je kunt het namelijk wel. “But you need more decisiveness!” Sneller tot een besluit komen. Daar komt dat tijdspel vandaan en eigenlijk als ik zo af en toe dat samenspel tussen jou en Sven zie heb je hele grote stappen gemaakt. Kwestie van trainen, en uiteraard afwisselend midden zodat een ieder ook zijn ding kan doen op de opbouwpositie.
Joshua, tja.. Liet je ons een paar weken geleden toch mooi schrikken met dat hele ziekenhuis-avontuur. Blij dat je heel snel weer bij ons bent. Want ook al zat het niet mee vandaag,… Je bewegingen zitten soms akelig dicht in de buurt van de bal tegenhouden. En ook vandaag weer, als ik naar je toe kom lopen is dat voor support, instructies en af en toe een hart onder de riem. Hoef je dus niet met een berg excuses aan te komen waarom het niet gaat zoals jij wil dat het gaat. Dat weet ik ook wel 😉
Ach ja, ouders, lieve ouders, geef je kind alsjeblieft een NIEUWE handbal SIZE 2… Want we hebben geen goede ballen meer. Alles is glad, versleten en vandaag hebben ze denk ik wel de slechtste bal uitgekozen om mee te spelen.
Dus die verliespartij vandaag met 18-26 wijten we aan de ouders, wegens gebrekkig onderhoud aan sportmateriaal van hun eigen kroost.
Maar euh guppen, zo’n smoes werkt maar één keer per twee jaar he…
Wat gaan we volgende week dan doen?…
Hard trainen dus!
#DoubleTrouble