Het begon als een regenachtige dag. We hielden scherp buienradar in de gaten, want we hadden weinig zin in een wedstrijd in de regen.
Eenmaal aangekomen bij de Meeuwen, kwamen wij erachter dat zij nog helemaal niet zoveel punten hadden. Sterker nog. Ze leken qua punten eigenlijk een beetje op ons.
Toen ontstonden de gedachtes. Zou het dan vandaag eindelijk zo ver zijn. Was het mogelijk? Het was wel regenachtig, maar hé… Ook zij hebben daarmee te dealen…
Luuk deed vooraf weer een goed praatje en wij waren er helemaal klaar voor. Tijdens de warming up begon het al goed. De ene bal na de andere vloog, voordat we hadden losgelaten, al de verkeerde kant op. Maar nog altijd (zoals altijd) begonnen wij positief aan de wedstrijd.
De eerste helft bleef het gelukkig droog. Al vrij snel maakte Danielle een heerlijk doelpuntje en daar liet zij het niet bij. Nummer 2 en 3 volgde! Het ging een beetje gelijk op. In de laatste minuten stonden de Meeuwen met 4-3 voor. Daar maakte Sonja een einde aan door een mooi doelpuntje te scoren, laag in de hoek.
Wij gingen met 4-4 de rust in. Was het dan toch vandaag mogelijk??
De tweede helft startte met veel meer bewolking en helaas ook met flinke buien. De Meeuwen wisten er 2 in te schieten en zo kwamen we op een achterstand van 2 punten.
Wij bleven ondanks de achterstand gemotiveerd en strijdlustig! Het regende steeds harder en harder en de grip op de bal werd steeds wat lastiger. Do wist vanuit het doel haar enthousiasme en positieve vibe over te brengen op ons en moedigde ons aan de bal in het doel te rammen. Zogezegd zo gedaan.
2 doelpunten pakten wij mee, van o.a Marinda. Een mooi schot vanuit de hoek. 6-6 was de stand. Helaas wist een speler van de Meeuwen door onze verdediging heen te komen en maakte dat we weer achter kwamen te staan.
Deirdre hield haar hoofd rustig en zette de druk in vanaf rechts. Daarbij gaf zij de opmerking dat we het helemaal moeten uitspelen. En ja. Van Luuk hebben wij geleerd goed te luisteren naar het midden, want zij is onze spelverdeler. Dus wij deden braaf wat er van ons gevraagd werd. Hierdoor werd Marinda vrijgespeeld en zij knalde de bal wederom het doel in! 7-7 was het en we hadden nog maar een paar minuten te spelen.
Gaat het dan toch gebeuren? Kan het nog? Gaan we het doen na 3 jaar?!
Wij kunnen jullie vertellen dat wij in de laatste minuut nog 1 bal het doel in wisten te gooien! 7-8 was het en we hadden nog 2 minuten te spelen.
Wij hielden de verdediging dicht en je zag dat de Meeuwen er alles aan wilden doen om nog een bal erin te krijgen.
Maar dat hebben we niet laten gebeuren! Wij hebben gewoon gewonnen!
Na drie seizoenen lang alles te hebben verloren (wat absoluut ook een talent is), hebben wij onze eerste punten binnen! Wij hebben gegild van vreugde, gesprongen (net als oranje) en met elkaar geknuffeld. Er is zelfs een traantje weg gepiekt!
Wij kunnen jullie vertellen. Dit proeft naar meer! Dus wij verwachten bij ons volgende wedstrijd uiteraard heel veel publiek!
Lieve groetjes,
De vrolijke duifjes (met 2 punten) van ds3!