Zaterdag 10 oktober 2023 was dan weer de laatste veldwedstrijd alvorens we de zaal weer induiken. Tyas, ZAAL!… Daar kun je duiken, VELD NIET! Dat doet zeer zoals je zelf al had ondervonden.
Alsof het zwembad klaar lag, een potje waterpolo zonder regen want het weer was zelfs goed voor zo’n laatste weekend op het veld.
Maar, met enig moeders hulp en de EHBO kist en het weer bijzonder plakken van pleisters (die uiteraard nooit een wedstrijd overleven) konden we toch de wedstrijd aanvangen met twee wissels.
Een wedstrijd tegen een sterk en stevig Unitas wat ook weer een kop groter leek te zijn tussen al dat grut wat wij kennelijk D2 noemen, waar je op zo’n moment weer eerder geneigd zou zijn E1+ te zeggen.
Maar kennelijk lag het bloed van Tyas nog wijd verspreid over het veld en kregen die E1 plussers daar enige aerosolen van mee. Zeker in de tweede helft, als een stel piranha’s gingen zij voor de onderschepping. Verdediging breed over bijna het hele veld, met als gevolg dat ondanks de stevige tegenstander de stand 14-15 werd.
Een stand die je op voorhand niet goed gegokt zou hebben, zo dicht bij een gelijke stand of zelfs winst. Net zo onvoorspelbaar waar die wasbeurt steeds naar toe gaat. Niet zo heel belangrijk, want de shirts zijn in ieder geval weer schoon!
