Vandaag de eerste wedstrijd in de zaal met D2 tegen DES ’72, een wedstrijd waar weer duidelijk was dat de door ons team genuttigde spinazie niet bepaald aanzet en speklapjes niet meer in zijn. We missen nogal wat. Zo’n 25 kilo in totaal wel te verstaan…
Even kijken. Eén, twee, drie, vier,… 5, 6, 7, 8, negen, tien? Elf? TWAALF?!
Ja, eigenlijk was het dus de wedstrijd DES ’12 (Die Eigenwijze Spelertjes) tegen DES ’72 (Duidelijk Enigszins Sterker).
Kunnen we er een bank bijplaatsen? Vijf is wel vol he? Managementcrisis te over, hoe ga je dit dan in hemelsnaam steeds wisselen? Vandaag was Marco zo vriendelijk te helpen. Dat betekent dan wel vaker wisselen en minder tijd om in je wedstrijd te komen.
Maar eigenlijk is dit ook weer een beetje overtrokken, want ook met slechts zes “ervaren” kids in het veld leek het in het midden net zo druk als vijf op de bank. Wacht even…! Hier klopt iets niet!
Toch dat knusse kleine gymzaaltje wat niet tot de verbeelding spreekt dus…
De score veel tegen veel meer (14-27) gaf weer aan dat er voldoende werd gescoord,…
…maar met vijf kwekkers aan de kant wordt niet ieders stem gehoord.
Hey! Dat rijmt!
Kortom, op zoek naar een assistent coach dus, want anders komt er niet meer veel terecht van het coachen en is het alleen nog maar wisselmanagement en weinig aansturen van het spel.
Of vier tot vijf speler erbij en twee teams, dat mag uiteraard ook 😉
De coach
PS: Deze wilde ik onze grootste kwekker(s) niet onthouden…
Dit is sprongschot hoog!
