Afgelopen zondag mocht D2 het opnemen tegen ETC. Een tegenstander met flinke meiden waar onze grootste kids nog klein bij lijken. En het zat tegen, veel ballen op de keeper en de weinig goede doelpogingen werden dan ook nog eens tegengehouden met de grote teen van de keeper.
De 12 – 5 verlies is merendeel gewoon pech dat de ballen er niet in gingen, maar… In geen enkele wedstrijd stond men zo breed en diep als vandaag. Nu er ook nog je voordeel mee doen en dan wordt zo’n stand toch echt totaal anders!
De stevige verdediging werd vaak goed door de scheidsrechters gezien, maar zo af en toe ontkom je er niet aan toch ook even tegen een muur of duwtje aan te lopen.
Na de wedstrijd heeft de coach het team nog even positief toegesproken, totdat het onderwerp “yell” aan de beurt kwam. De strijdlust en emotie van vandaag komt niet meer overeen met de “schattige yell”. Dat is er nu wel een beetje van af aan het raken.
Er Oh Dee Ah – RODA!
Dat doet de daadkracht en doorzettingsvermogen van vandaag meer eer aan!
De coach