De meiden B hebben vandaag mogen spelen tegen Saturnus ’72. Een tegenstander die vooral goed is op de snelle tegenaanval. Als ad-interim coach (lees: het vrijkaartje om te doen en laten zoals IK het wil) was het een uitdagende operatie van wissels bijhouden en hier en daar wat pesten met positiewisselingen.
Tot grote ontsteltenis van een enkeling (“Wat?! Wisselen? Dat doe ik anders nooit?!”) en vele vragen van anderen “Mag ik eens hier staan?”, experimenteerde ome Ad erop los.
Tenslotte willen we wel even weten wat de volgende echte stap moet zijn bij de trainingen…
De meiden hebben in hun manier van spelen wel een wijze gevonden om stapsgewijze aanpassingen te doen. Ze gaan niet altijd vlekkeloos of van harte, maar feit blijft wel dat er uiteindelijk geschakeld wordt naar de omstandigheden.
Zo ging de verdediging van een milde 3-2-1 terug naar 5-1 en terug naar 6-0 om enige weerstand garant te stellen in de verdediging.
Een ieder was eigenlijk best wel verrast door de hoeveelheid doelpunten die werden gescoord. Je kunt tenslotte verliezen met 23-4 (neem vorig seizoen als voorbeeld) of verliezen met 16-22 zoals in deze wedstrijd. Verlies blijft verlies, maar toch voelt dit wel degelijk anders!
Als we dan kijken waar het mis gaat, is het vrijwel een identiek probleem zoals bij de D1. Hey! Dat maakt het leven van een trainer makkelijk! Dezelfde stof, in een ander jasje tijdens de trainingen!
Zodra jullie positiespel op orde is, kun je in een wedstrijd zoals deze er doodleuk 10 doelpunten bijrekenen… Hmmm, zou je zomaar met 26-22 gewonnen kunnen hebben!!
De komende maanden dus volop trainen op het positiespel meiden! Dan komen jullie zelfs verder dan de “middenmoot”!
Ome Ad